nadrabiamy zaległości

...święta, święta, w końcu mam trochę czasu, żeby podłubać w metalu, 

w zdjęciach i nieco zaniedbanym blogu :) 

...tuż przed świętami udało mi się dorwać właścicielkę srebrnych żaglówek, które dostała ode mnie na urodziny ...yhm...w sierpniu ;) 

Kolczyki są odpowiedzią na rzucone mi przez nią wyzwanie (w tym miejscu odsyłam do zdjęcia pierwowzoru: takiego, o! (źródło nieznane) 

i szczerze mówiąc - nie wierzyłam, że uda mi się je zrobić, a już na pewno nie sądziłam, że tak szybko, bo zaledwie w kilka godzin. 

Ponieważ stałam się szczęśliwą posiadaczką używanej walcarki na korbkę - grzechem byłoby jej nie wykorzystać, także pierwszy raz w życiu topiłam srebro, pierwszy raz walcowałam srebro (za pomocą męża występującego gościnnie w roli koni mechanicznych) i w ogóle pierwszy raz robiłam coś ze srebra - sama, zaczynając od kompletnego zera...

...mmm, w srebrze rzeźbi się jak w maśle i do tego jest bardzo posłuszne - nie wygina się w nieprzewidziany sposób, nie ucieka spod palnika i jest bardzo plastyczne, a do tego nie trzeba lutować go na pełnym gazie, co ma taką zaletę, że płomień nie zdmuchuje mi starannie ułożonych elementów zanim lutówka się podgrzeje i "chwyci" lutowaną konstrukcję ;) 

Z drugiej strony jednak łatwo je przytopić (co widać na jednej banderce), ponieważ srebro ma stosunkowo niską temperaturę topnienia 

...mimo to, alpako - idź precz :)